لوران فابيوس ،وزير خارجه فرانسه در آستانه سفر خود به ايران در حالي دم از سهم خواهي از بازار ايرام مي زند که در افکار عمومي ملت ايران به عنوان عضو سخت گير مذاکره کننده و نماينده اسرائيل درمذاکرات هسته اي شناخته مي شد .
به گزارش
سلام لردگان، به نقل از
جهان بين نيوز ، مظاهر توفيقي، کارشناس ارشد ارتباطات در يادداشتي نوشت :
هدف از اين يادداشت استفاده از تکنيک "تشبث و توسل به احساسات و عواطف" نيست تابا بهره گيري از احساسات عمومي، ايده اي خاص را به جامعه القاء کنيم. هدف بررسي يک روند منطقي از نگرش و سياست کشور فرانسه در برابر ايران در تاريخ معاصر است .
اولين بار ايرانيان از طريق فرانسه با قاره اروپا آشنا شدند . " فرانک" نام قومي است که در فرانسه ساکن بوده اند شايد از همين روباشد که در ادبيات مردم ايران به اروپا لقب "فرنگ" داده شده است . تا حدود دهه۳۰ هجري شمسي زبان فرانسه ، زبان دوم ما در مدارس بوده و حتي در روابط ديپلماتيک و سياسي هم تا اين دهه از زبان فرانسه استفاده مي شده است .
فرانسوي ها در تاسيس محيط هاي فرهنگي هم در ايران سابقه ديرينه دارند . ساخت مدارس به سبک نوين و احداث موزه از جمله اقداماتي است که ردپاي فرهنگ و سياست دولت فرانسه را در آنها به خوبي مي توان ديد . در ايران نام دارالفنون به عنوان اولين مدرسه به سبک جديد برگرفته از دانشگاه هاي اروپايي از جمله دانشگاه پاريس و دانشگاه ترجمه فرانسه است که در آن زمان با نام دارالفنون در بين اهالي علم شناخته مي شدند. دانشمندان فرانسوي مانند "آندره گدار"، باستان شناسان ، نقشي موثر در طراحي و احداث موزه و پژوهش هاي باستاني در ايران و حتي تاسيس دانشکده هنرهاي زيباداشته اند .از طرفي هم بسياري از تحصيل کرده هاي ايراني در دروان معاصر ، تحصيلات خود را در اين کشور به انجام رسانده اند. در همه اين تاثير و تاثرات فرهنگي و تاريخي در عين حال که براي کشور در مقاطعي خاص منشاء اثرات مثبتي هم بوده ،نوعي نگاه استعماري هم مشهود است که با توجه به سوابق اين کشور اروپايي دور از انتظار هم نبايد باشد . حتي در مسائل فرهنگي نيز اين نوع نگاه را مي توان در اقدامات اين کشور ديد. به عنوان مثال اگرچه فرانسوي ها در پژوهش هاي باستاني ايران نقش داشته اند،اما اين نکته را نبايد فراموش کرد که بهترين آثار باستاني ايران همکنون در موزه لوور پاريس قرار دارند .
روحيه استعماري هميشه با نگاه برتري طلبي همراه بوده است فرانسه نيز به عنوان يکي از قديمي ترين کشورهاي استعمارگر مستثني از اين نوع نگاه نيست . قرارداد " فين کن اشتاين " در عهد قاجار ، قوانين مربوط به کشف عتيقه جات در ايران و انحصار و سهم ۵۰ درصدي آن براي اين کشور و نيز خيانت هايي که اين کشور در سال هاي بعد از انقلاب اسلامي عليه نظام تازه تاسيس جمهوري اسلامي انجام داد نمونه هايي از نگرش استکباري و استعماري فرانسه عليه کشورمان است .
البته نوع و ميزان دشمني اين کشور بعد از انقلاب شدت و حدت بيشتري به خود گرفت . فرانسه از جمله کشورهايي بود که بيشترين کمک هاي نظامي را در جريان جنگ تحميلي به رژيم بعثي عراق داشت .آمار موجود نشان مي دهد که اين کشور ۷/۴ ميليارد دلار کمک مالي در اختيار رژيم بغداد قرار داده است. هواپيماهاي سوپر اتاندارد و موشکهاي ليزري که از آخرين دستاوردهاي صنعت نظامي آن زمان محسوب مي شد به طرق مختلف از سوي اين کشور در اختيار ارتش عراق قرار گرفت . حمايت از مجاهدين خلق از ديگر اقدامات دولت فرانسه در تقابل با جمهوري اسلامي بود به نحويکه فرانسه به عنوان پناهگاه اين گروه تروريستي و ضد انقلاب شناخته مي شد.فرانسه بعد از جنگ تحميلي هم پناهگاه ضد انقلاب باقي ماند، در جريان فتنه ۸۸ وزير خارجه فرانسه از آمادگي سفارتخانه اين کشور براي پناه دادن به اغتشاشگران خبرداده و رييس جمهور فرانسه هم با هدف دلگرمي اغتشاشگران از آنها خواست بر روي سفارت اين کشور حساب ويژه باز کنند .از اقدامات تقابلي با جمهوري اسلامي که بگذريم فرانسه درتوهين به دين مبين اسلام هم در بين کشورهاي ديگر پيشگام است اقدام نشريه شارلي ابدو در توهين به پيامبر اسلام و حمايت هاي سران اين رژيم از اين اقدام به بهانه آزادي انديشه خاطره ناخوشايندي را در اذهان ايرانيان برجاي گذاشته است.
اما در تاريخ روابط فرانسه و ايران و در ميان سياست مداران فرانسوي "لوران فابيوس" بيش از ديگران در افکارعمومي خبر ساز بوده است . فابيوس در جريان ورود فراورده هاي خوني آلوده به ايران در سال ۶۲ و ۶۳که منجر به ابتلاي بسياري از مردم ايران به بيماري ايدزو هپاتيت شد، نقش اصلي داشت .اقدامي که هنوز بسياري از ايرانانيان مستقيم و عير مستقيم با آن درگيرند . بعد از دوران جنگ نيز تفکرات ضد ايراني اين سياستمدار ادامه داشت در جريان مذاکرات هسته اي ايران اين سياست ها به اوج خود رسيد به حدي که روي شيطان بزرگ را نيز سفيد کرد. به عنوان مثال مواضع وي در مذاکرات ژنو۵ و حمايت از امنيت رژيم صهيونيستي يکي از عوامل اصلي نافرجام بودن اين مذاکرات در سال 92بود . سياست حمايتي فابيوس از رژيم غاصب اسرائيل در مذاکرات اخير به حدي مشهود بود که وي رسماً کشورخود را متعهد به تامين امنيت اسرائيل دانست . مزد اين خوش رقصي ها هم اين بود که با وجود آمريکا در مذاکرات مذکور ، بنيامين نتانياهو از لوران فابيوس به عنوان نماينده اسرائيل در مذاکرات نام برد . فابيوس در کنار حمايت از اسرائيل ، روابط بسيار مرموزي نيز با همسايگان عرب ايران داشت همسايگاني مانند عربستان و امارات که در سنوات اخير با سياست هاي کشورمان تعارضات آشکاري داشته اند.
مواضع خصمانه و در عين حال سخت گيرانه فرانسه و لوران فابيوس در جريان مذاکرات هسته اي با ايران به حدي آشکار بود که بارها مسئولان اين کشور صراحتاً به"مواضع سخت گيرانه "خود در اين خصوص تاکيد کرده بودند . اما با تغيير شرايط و به دنبال توافق هسته اي صورت گرفته و زماني که بازار ايران همچون سفره اي رنگين نظر دولتمردان خارجي و رقباي تجاري فرانسه را به خود جلب کرده ، وزير خارجه سختگير فرانسه و فردي که افتخار نمايندگي اسرائيل را در مذاکرات داشته ،با ادبياتي طلبکارانه واردميدان شده و در آستانه سفر خود به ايران اظهار اميدواري مي کند که پس از تحريم ها، سهم قابل قبولي از بازار ايران به فرانسه اختصاص يابد. وي با پيش دستي و نوعي فرار به جلو عنوان داشته : اگر فرانسه سختگير بود حالا بايد شرکت هاي فرانسوي مجازات شوند؟!
اين نوع رفتار دولتمردان فرانسه نشان مي دهد ادبيات سياسي اين کشور در هر حال عليه کشوري مانند ايران چه در زمان تحريم و مذاکره و چه در زمان برقراري روابط ، از موضع قدرت و از بالا به پائين طراحي شده است. حال بايد ديد با اين وجود،نحوه برخورد ايران به اين عضو سختگير مذاکرات چگونه است ؟ گفته مي شود قرار است عده اي ازجمله برخي از مسولان سياست خارجي کشورمان برگرفته از نظرات شخصيت هايي چون نلسون ماندلا ، سياست " ما ممکن است ببخشيم اما فراموش نمي کنيم " را محور رفتار سياسي خود در چنين شرايطي قرار دهند.هرچند اين سياست بسيار منعطف!در مقابل اين کشور بسيار سخت گير مسبوق به سابقه بوده به نحويکه در پرونده خون هاي آلوده تا کنون هيچ يک از دولت هاي حاکم، موضع سختگيرانه اي! براي احقاق حقوق آسيب ديدگان اين پرونده عليه دولت فرانسه نداشته اند. با وجود اينکه استدلال هايي در اين نوع از نگرش ( مي بخشيم امافراموش نمي کنيم)وجود دارد، اما قطعا ساده لوحي است اگر اينگونه بينديشيم که طرف مقابل هم با همين ملاطفت به رفتار سياسي خود در قبال ايران بپردازد . چه ضمانتي وجود دارد اين کشور با سوابق مذکور که فقط گوشه اي از رفتار استعماري آن را در بر مي گيرد ، پس از گرفتن سهم خود از بازار ايران ، مجدداً مواضع ضد ايراني اش را تکرار نکند؟ نوع تعهدات فرانسه به اسرائيل به عنوان دشمن نظام جمهوري اسلامي و کشورهاي عرب منطقه که دردشمني با نظام جمهوري اسلامي تا کنون کم نگذاشته اند با وجود روابط اقتصادي با ايران چه مي شود؟
به نظر مي رسد با توجه به اشتياق موجود در بين رقباي اروپايي فرانسه براي ورود به بازار ايران ، دولتمردان کشور مي توانند از ظرفيت موجود براي تنبيه دولت فرانسه و سخت گيري عليه اين کشور استفاده کنند . سختگيري با دولتي که با افتخار از سختگيري خود عليه ايران صحبت مي کند مي تواند راهکاري باشد براي کاهش اينگونه رفتارها با کشورمان و حفظ عزت ايران و ايراني .
مساله اي که يک بار جمهوري اسلامي در جريان دادگاه ميکونوس آنرا به خوبي تجربه کرده است . موضع عزتمندانه رهبري فرزانه انقلاب درخصوص بازگشت سفراي کشورهاي اروپايي که ايران را ترک کرده بودند و خصوصاً کشور آلمان مي تواند نمونه اي از رفتار صحيح و خردمندانه براي سياست مداران کشورمان در مقابل فرانسه باشد.
انتهاي پيام/